[ข้อมูลการทำงาน]

• วันที่เผยแพร่: 4 พฤษภาคม 2567 (วันเสาร์)
• OTT :ทีวีอิ้ง
• ผู้ผลิต: 글앤그림미디어, 그라마하우스สตูดิโอ, SLL
• ทีมงาน: ผู้กำกับ (โจฮยอนแทก), บทประพันธ์ (ชูฮามี)
  

[เนื้อเรื่องละคร]

เรื่องราวเริ่มต้นจากครอบครัวที่มีพลังเหนือธรรมชาติที่ติดโรคของคนยุคใหม่ ทำให้พวกเขาใช้พลังไม่ได้ ในบรรดาพวกเขามีชายคนหนึ่งที่มีพลังที่แตกต่าง ออกไป แต่เขาไม่สามารถช่วยใครได้ จนกระทั่งในที่สุดเขาก็ช่วยชีวิตหญิงสาวที่เป็นพรหมลิขิตของเขาได้ เรื่องราวโรแมนติกแฟนตาซี

ภาวะซึมเศร้า นอนไม่หลับ โรคอ้วน ติดโทรศัพท์

เป็นโรคที่พบได้ทั่วไปในคนยุคใหม่ เกือบทุกบ้านจะมีคนป่วยเป็นโรคเหล่านี้ซักคน

แต่ครอบครัวนี้ได้สูญเสียพลังพิเศษที่ไม่ธรรมดาไปเพราะโรคที่พบได้ทั่วไปนี้

พ่อที่เดินทางย้อนเวลาไปสู่อดีตอันแสนสุข ได้ติดเชื้อซึมเศร้า ทำให้เขาสูญเสียความสุขและพลัง

ยายที่เคยฝันเห็นอนาคต ก็ติดเชื้อนอนไม่หลับ นอนหลับไม่สนิท

ป้าที่เคยบินได้ ก็ติดเชื้ออ้วน ทำให้ร่างกายหนักและตกลงมา

และลูกสาวที่สูญเสียแม่ไปเพราะพลัง ก็เติมเต็มความว่างเปล่าของครอบครัวด้วยโทรศัพท์

พลังที่ไม่เหมือนใครที่ไม่ธรรมดาเป็นพรหรือเป็นคำสาป?

บางทีโรคเรื้อรังที่ร้ายแรงที่สุดของคนยุคใหม่ก็คือ "ครอบครัว"

ครอบครัวที่มีพลังเหนือธรรมชาติที่กำลังจะล่มสลาย ได้พบกับหญิงสาวคนหนึ่งที่ปรากฏตัวขึ้นราวกับโชคชะตา

เมื่อเธอได้กลายเป็นครอบครัวกับพวกเขา สุขภาพและพลังที่สูญเสียไปก็เริ่มกลับคืนมา

สิ่งที่ทำให้คนยุคใหม่เจ็บป่วยก็คือครอบครัว

แต่คนที่ทำให้หายเจ็บก็มักจะเป็นครอบครัว

ชายคนหนึ่งที่ต้องการช่วยเหลือใครบางคน แต่เขาช่วยใครไม่ได้

เขาจะสามารถกู้คืนพลังพิเศษและช่วยคนที่เขารักได้หรือไม่!

[นักแสดงนำ]

ชอนอูฮี, จางกียอง, โกดูซิม, ซูฮยอน, พัคโซอี, โอมันซอก ฯลฯ

[ตัวอย่างภาพยนตร์]

https://youtu.be/kFQagm7bvWY?si=xBLrWehW7jG5kYdV

[แผนผังความสัมพันธ์ของตัวละคร]

โดยดาแฮ (ชอนอูฮี)

อายุ 30 ปี เพศหญิง

เกิดในฤดูใบไม้ผลิ

พ่อบอกว่าฤดูใบไม้ผลิเป็นฤดูของปลาโดดาริ เขาจึงอยากจะตั้งชื่อลูกว่าโดดาริ

เจ้าหน้าที่ที่เขตได้พยายามเกลี้ยกล่อมจนพ่อเปลี่ยนใจ เปลี่ยนเพียงตัวอักษรเดียว

เขาอยากให้เธอทำในสิ่งที่อยากทำ เขาจึงตั้งชื่อเธอว่า "ดาแฮ"

แม่ของเธอทิ้งเธอไปเมื่อดาแฮยังเล็ก และแต่งงานใหม่

พ่อของเธอเคยชอบทานซุปปลาโดดาริกับผักขมในฤดูใบไม้ผลิ แต่ในคืนฤดูหนาววันหนึ่ง

เขาดื่มเหล้าจนเมา และหลับไปข้างทาง ตื่นไม่ขึ้นอีกเลย

เธอจึงกลายเป็นเด็กกำพร้าตอนอายุสิบเจ็ดปี แต่โชคชะตาก็ดูจะไม่ปล่อยเธอไป

เธอไม่เพียงแต่สูญเสียครอบครัว แต่โรงเรียนที่เธอเรียนอยู่ก็เกิดเพลิงไหม้

เธอสูญเสียเพื่อนและครูไปในชั่วพริบตา

เธอรู้สึกผิดที่รอดชีวิตมาได้

เธอรู้สึกโดดเดี่ยว เพราะเธอไม่ได้มีความสามารถหรือทรัพย์สินอะไรเลย แต่เธอยังรอดชีวิตมาได้

แต่สิ่งที่ทำให้เธออดทนอยู่ได้ก็คือคนที่ช่วยชีวิตเธอไว้ที่จุดเกิดเหตุ (ต่อ)

พ็อกกวีจู (จางกียอง)

อายุกลาง 30 ปี เพศชาย

พรและคำสาปที่เขาได้รับคือ "การย้อนเวลากลับไปในอดีต"

แต่เขาย้อนเวลากลับไปได้เฉพาะช่วงเวลาที่เขาเคยมีความสุข

การได้ย้อนเวลากลับไปสัมผัสช่วงเวลาที่แสนสุขซ้ำแล้วซ้ำเล่าเป็นเรื่องที่น่าพึงพอใจ

แต่ในใจลึก ๆ เขามีความกระหายและรู้สึกอึดอัดที่ไม่สามารถคลายได้

เพราะแม้ว่าเขาจะย้อนเวลากลับไปได้ แต่เขาก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอดีตได้

เขาไม่สามารถสัมผัสหรือเข้าใกล้ใครได้

คนในอดีตไม่สามารถมองเห็นเขาหรือได้ยินเสียงของเขา

เขามีพลังเหนือธรรมชาติที่คนธรรมดาไม่มี เขาสงสัยว่าทำไมเขาถึงได้รับของขวัญนี้

เขาอยากใช้พลังของเขาเพื่อช่วยเหลือผู้อื่นให้เป็นประโยชน์มากกว่าการย้อนเวลาไปเพลิดเพลินกับความสุขส่วนตัว

และแล้วมันก็เกิดขึ้น

วันนั้นเป็นวันที่ลูกสาวของเขาเกิด (ต่อ)